Գլխապտույտ

Այնքան ցուրտ է իմ ներս ու դրսից.
Ինչ-որ օտար թախիծ է այսօր ձյունահարել ինձ:

...Ու մարմինս կրկին մերկացած
Քո պաղ համբույրից է տաքանում լուռ ու անշնչացած:
Քո օտարացած սառն համբույրներից
Գրեթե չեմ սառչում:
Այդ օտար սերը պարուրել է ինձ
Ու կարծես դարձրել թևավոր թռչյուն,
Որ ամեն գարնան միշտ ետ է գալիս,
Ու միշտ, ամեն անգամ վերադառնալիս
Նա ավելի է արբում այդ սիրով`
Անգին ու այրող:

Այս հաղթանակը ինձ դուր է գալիս.

..Ու ամեն անգամ վերադառնալիս
Այդ նույն համբույրն եմ գտնում
Դարակում պահված հին նամակներում,
Այդ նույն համբույրն է նորից
Անշնչացած մարմինս գրկել:
Քո պարտված այդ համբույրներից
Նորից մի նոր կյանք եմ վերգտել:

Քո շուրթերից հոսող
Այդ սառը քամին
Դարձյալ դարձավ անկարող
Իմ սրտի կողքին:

Այսօր կդառնանք մենք բարեկամներ,
Որ ամեն անգամ միշտ հեռանալիս
Վերադառնում է,
Ու ամեն անգամ վերադառնալիս...

Այսօր կդառնանք մենք թշնամիներ,
Որ միշտ տեսնելիս
Առանց շտապելու բարև ենք տալիս,
Բայց և չենք ստիպում
Մենք միմյանց սիրել.
Այսօր հասկացա` իմ սրտում,
Պաղ սիրույդ համար արդեն չկա տեղ:
Ու ամեն անգամ կողքովս անցնելիս
Կփախչես, հեռուն կգնաս:
Ու միշտ ետ կգաս
Եվ վերադառնալիս...

Ճշտապահությանդ զոհ ես դառնում
Իմ սեր կամացուկ,
Դառնում ես մի ստրուկ,
Ու որի սրտում
Երբեք չես գտնի այդ սիրո համար մի փոքրիկ անկյուն:
Ես կկրկնեմ քեզ շատ գաղտնի, թաքուն.
"-Միևնույն է միշտ քեզ եմ սիրելու:"
Անգամ թե հանկարծ մի պահ մոռանամ,
Միևնույն է, դու ես սրտումս լինելու,
Ու թեկուզ հանկարծ և թշնամանամ...
Բայց ամեն անգամ դո'ւ ես սիրելիս
Ինձանից առաջ միշտ հեռանալու:
Ու նորից պարտված դու ետ ես գալու:
Դու այս անգամ էլ ես պարտվելու, հոգիս,
Որ միշտ գնում է,
Բայց ետ է գալիս`
Վերադառնում է:
Ու ամեն անգամ վերադառնալիս
Լուռ շշնջում է.

-Ես Քեզ Սիրում Եմ:

©Թերեզա
14.04.2005թ.