Շտապեցի…

Քեզ մոտ շտապելիս

Մոռացա կոշիկներս

Ու ոտաբաց դուրս վազեցի:

Քեզ փնտրելիս

Այնքան շտապեցի

Որ հետո զգացի`

Որքան են ցավում ոտքերս:

Միայն քեզ գտնելիս հասկացա,

Ինչքան եմ վազել:

Ու այնքան եմ հոգնել:

Թույլ տուր սիրելիս

Քո գրկում հանգչել,

Մի փոքր ննջել

Ու զգալ ոտքերիս

Հանգստությունը:

Հանկարծ զգացի, որ կոշիկներս

Ոտքերս սեղմում են,

Ու ցանկացա դուրս պրծնել նրանցից,

Բայց նկատեցի,

Որ ոտաբաց եմ

Ու արյուն են

Ոտքերս հագել:

Քեզ մոտ վազելիս

Այնքան էի շտապել,

Որ սխալվեցի…

©Թերեզա

15.08.2008թ