Արթնացում

‎...Այն որ այսօր մոտենում եմ Քեզ,
Ու իմ դողացող շուրթերի ներքո
Շշնջում եմ լուռ մի շնչառություն.
Քո ականջներին հասել է՞ արյոք,
Ու քեզ թողել է՞ մի սովորոթյուն,
Որ ստիպում է անշնչանալ
Ու վախենալ կորցնելուց,
Պայքարել ամենի համար,
Ու հաղթել այդ պայքարներում
Միայն այդ սիրուց:
Եվ այդ ամենը գողանում է քեզ
Քո անձից, ցավից:
Դու նկատել ե՞ ս,
Որ անգամ կարող ես սիրել ինձ.
Դու դա կարող ես:
Այն, որ այսօր ես գտնում եմ քեզ
Ու ճանաչում քո ոտնահետքերը`
Ինձ ստիպում է ևս մեկ անգամ
Ետ վերադառնալ ու կրկին դատարկվել.
Սիրելու համար նորից պիտի
Ողջ ունեցածս բացեմ քո առջև...
Այն որ այսօր նորից պարտվել եմ
Ու վերադարձել,
Ոչինչ չի փոխում,
Կարող եմ նույնիսկ հավերժ հանձնվել,
Բայց և վատ չզգալ,
Որ հպարտությունս եմ կորցրել:
Այս ձեռքբերումը, որ սերս է տվել,
Իմ շնչառությունն է հատիկ առ հատիկ
Թոքերումս հավաքել,
Ու ապրելու պատճառ է դարձել
Իմ մարմնի համար,
Որից անտեղյակ է սիրտս ու սերս,
Բայց ինքնաբերաբար
Նրան այս երկրում են պահում
Ու ևս մեկ անգամ նրա աչքերով են սիրում:


Թերեզա
23.02.2007թ.