Քեզ եմ փնտրում

Նորից քեզ եմ փնտրում

Իմ գրված այս թղթերում,

Իմ անցյալում, ապագայում,

Իմ հոգու մեջ,

Այս գրչի տակ

Ու այս տողում:

Իմ աչքերում,

Իմ ստվերի մեջ

Ու իմ շնչում:

Անուրջ դարձած երազներում,

Ինձ` քո թողած լուռ պատկերում,

Անլուրջ քո խոսքերում,

Իմ չգրված ներումներում,

Քո չտված համբույրներում:

Երեկվա մեջ,

Վաղվա օրում

Անվերջ քեզ եմ ես մոլորում

Ու փնտրում եմ:

Կարծես նորից խելագարվում,

Բայց և նորից անտեսում եմ,

Որ խենթ եմ:

Քեզանից եմ հեռացել,

Որ փնտրելու առիթ ունենամ:

Նորից եմ այս ճամփին դարձել

Ու մոլորվել եմ:

Որտեղ՞ է արդյոք հանգրվանել

Սիրտս, միտքս, պարզ ցանկություններ,

Անքնությունն իմ ո՞ւր է թաքնվել:

Անվերջանալի ու երկարատևող

Քո փախուստներից

Նորից դարձել եմ իմ արարքներին

Ես անգիտակից...

Քեզ եմ փնտրում

Իմ մթության լուսավորում:

Քե'զ, որ ժպտում ես հեռվում

Ու ավելի հեռանում:

Քեզ չեմ կորցնի,

Քեզ բաց չեմ թողնի,

Քեզ չեմ շրջվի

Ու չեմ անտեսի:

Մնում է միայն մեկնել ձեռքերը

Ու շոշափել քեզ

Մոտ ու հարազատ...

Քեզ պիտի փնտրել այս պարզ ներկայում:

Գիտեմ, այնտեղ ես`

Կանգնած իմ առջև:

Հորինել եմ քեզ,

Որ էլ չպարտվեմ,

Որ գտնեմ, սիրեմ..

Իմ այս սրտում,

Իմ այս թղթում,

Իմ մտքերում

Ու իմ գրկում

Քո պատկերն եմ անվերջ շոշափում:

Քեզ եմ միայն պատկանում.

Քե'զ, որ անհասանելի թափանցելի ես,

Որ անհասկանալի օտարացի ես,

Բայց այնքան մոտ

Այնքան անուշ ես:

Այն որ ձյուները ցեխեր են դառնում`

Քեզ մոտ են բերում

Ինձ ու իմ սերը:

Այն , որ գարունն է շտապում վերստին`

Ինձ մոտ է բերում

Քեզ ու քո հոգին:

Այդ ճամփաներում,

Հորինված, գրված քո կյանքն եմ տեսնում:

Գուցե դու չկա՞ս,

Գուցե դու չգա՞ս:

Ու այս խաղերից վերջապես հոգնած

Ինքս ինձ եմ գտնելու արբած,

Ու զգալու եմ` հորինվածք իմ պարզ,

Որ ավաղ չկաս:

Սակայն գունավոր այս երազներում,

Թախիծը ժպիտ դարձնող սիրում`

Քեզ չգտնելը անհնարին է,

Ու միայն գտնելն է հնարավոր..

Քանզի մենք մեր կորուստները

Հենց մեր ներսում ենք թաքցնում,

Որ չնկատենք նրանց դերերը

Մեր անսեր կյանքում:

Նորից քեզ եմ փնտրում

Իմ այսօրվա կորուստներում,

Աչքերիս դիմաց տարածված կորուստներում:

Եվ իմ այսօրվա մասունքներում

Քեզ եմ գտնում,

Ու վերագտնում անձս

Հարազատ այդ աչքերում:

Ամեն անգամ այնտեղից եմ լուռ հեռանում,

Ու ի վերջո նրանց գիրկն եմ վերադառնում:

©Թերեզա

17.02.2008թ.