Կվերադառնամ

...Ինքս իմ մասին ոչինչ չեմ հիշում .

Մոռացել եմ ցավ, խենթություն:

Գիտեմ` քանի դեռ այս աշխարհում

Ոտաբոբիկ քայլել չսովորեմ,

Չեմ կարող հասնել իմ սիրուն:

Երբ անտարբեր այս հողմերին,

Քամիներին օտարության`

Այս երկրի քամիներին,

Քայլում եմ`

Իմ կյանքից ոչինչ չի մնա,

Չեն մնա ցավ ու արցունք:

Ինքս ճնշումից այս հիմար երկրի

Կփոշիանամ, ինչպես մի մանրուք,

Ու էլ չեմ լինի:

Միայն կմնա իմ մարմնից մի սեր,

Ու իմ փոխարեն կշնչի, կապրի,

Կշոշափի յուրաքանչյուրին,

Ու ամեն աշուն նորից կվառվի:

Չեմ դադարում ապրել այս հողում,

Ես չեմ ավարտել,

Ես դեռ չեմ գնում:

Իմ սերն այս երկրին եմ կտակելու:

Ու ետ եմ գալու

Միշտ ամեն աշուն:

©Թերեզա

28.09.2007թ.