Իմ անունն է... Ներիր

Մեկ ակնթարթով ետ վերադառնամ

Կիսատ գործերս ավարտին հասցնեմ,

Այն ինչ չեմ ասել ասեմ վերջացնեմ:

Ամենը կիսատ ու թափթփված է

Իմ այս գլխի մեջ ու իմ այս սրտում:

Թույլ տվեք ուղղել,

Թույլ տվեք ամեն ինչ ուղղել

Էսպես չեմ կարող ես կողմնորոշվել,

Էսպես չեմ ուզում:

Մեկ ակնթարթով ետ վերադառնալ,

Տրված հարցերին ճիշտ պատասխանել,

Որ էլ չզղջամ,

Ու չցանկանամ սխալներ ուղղել:

Ներում եմ ուզում նրանցից խնդրել

Ում չեմ հասկացել և ում չեմ օգնել,

Բայց և կարող էի:

Ես է'լ չեմ կարող նորից սխալվել

Եվ գիտակցելով փշրել ու ջարդել

Ամեն մի փայլող ու ամեն մի սեր,

Որ դեռ թարմ մնան հոգուս մեջ վարդեր:

-Ներիր ինձ…

Իմ բառարանի կարևոր բառեր

Տեղ չտաք նրան,

Պետք չէ նրան տեղ:

Նա առաջինն էլ կլինի,

Միևնույն է, նա առաջինն է:

Ներիր…

Հիշողությանս յուրաքանչյուր անկյուն

Այդ բառով է միայն սարդոստվել,

Ցածր արտասանած այդ ներումնները

Պիտի դեռ գոռամ.

-Ների'ր, Ների'ր, Ների'ր:

…Կամ էլ դու գիտես:

Այդ բառն է կարծես դարձել թուլություն

Ու բոլորից եմ պարտքով այն վերցրել:

Ու պիտի ետ տամ ես «Ներողություն»

Բառի մի ողջ կույտ:

Ամեն արածս կարծես սխալ էր,

Եվ ամեն մեկից դեռ պիտի ներվեմ:

Ինչ~ անհեթեթ կյանք.

Ներումներ հայցելու մի սովորություն:

Ծիծաղելի է.

Անունս եմ կարծես այցետոմսի համար

Փոխել ու դրել

-Ներիր-

Ու թե որ ների,

Ուրեմն` իրոք նա այնպիսինն էր,

Որ արժանի է ծանոթ լինել իմ անուններին:

Իմ անունն է «Ներիր»:

Ու ինձ թվում է, թե իրականում

Ես հենց մի բառ եմ,

Որ անվերջորեն իմ անձի

Շուրթերին եմ համբույրի տեղ անմիտ հայտնվում:

Ների'ր, որ ես այսպիսինն եմ..

Թե չներես էլ, միևնույն է ես..

Ես այն եմ ինչ կամ իրականում:

Ետ վերադառնայի

Ու ներումների կարիք չլիներ:

Երբ մեղավոր ես

Քեզ ներում ես զգում,

Որն անհրաժեշտ է յուրաքանչյուրին:

Ու աչքերում ես նրանց քեզ գտնում

Որպես մի ներում,

Երբ քեզ ներում են

Ու երբ այն սպասում:

Թերեզա

18.08.2006թ.