Մենության ժխտում

Կիսախավար մենակություն 

Էլ քո կողքին չունեմ թաքստոց: 

Իմ գոյության ներկայություն 

Քեզ եմ թողնում ոսկե մատնոց:

Իբրև ներման խորհրդանիշ 

Քեզ եմ թողնում ցավս կորցրած: 

Էլ իմ սրտում չունես հանգիստ, 

Էլ իմ կողքին չունես տաք կաց: 

Թողնում եմ այն հոգնությունն իմ, 

Որ շոյում էիր, թևավորում: 

Ու չկա թուլությունը սին, 

Ու չկա քեզ համար գարուն: 

Կիսախավար մենակություն: 

Քեզ լքում եմ հավերժ անդարձ: 

Էլ քեզ համար չունեմ ներում, 

Էլ քեզ համար չկա սուրբ հաց: 

Եվ չկա նա քո պաղ գրկում 

Ու էլ չկա քո շուրթին թաց,

Ում չես գտնի մենակություն,

Ում կորցրել ես անվերադարձ:

Չկա ո'չ սեր,ո'չ ցավ, ո'չ դարձ:

©Թերեզա

28.12.2012թ.

...Ու քո աչքերում գտել եմ...

  

     Տաք տաք, բարի բարի, մոտիկ մոտիկ քո աչքերին, քո շուրթերին ու քո մազերին ապրելու եմ: Երբեմն կամակոր կշիկնեմ այտերիդ ուշաթափված, երբեմն կժպտամ այնտեղ, իսկ ավելի հաճախ կկարոտեմ քեզ փաթաթված. որքան մոտենում եմ քեզ այնքան ավելանում է կարոտիս ծավալը: Պատուհանագոգիդ նստած նորից երազդ կհյուսեմ, որ առավոտյան գանգրանան նրանք ու ղուտուտ տան երեսդ: Կհամբուրեմ, կտաքացնեմ, կգուրգուրեմ իմ այտերին թողած քո ժպիտը: Կսիրեմ քո վառ կարմրայտ գարունն ու կնվիրեմ իմ ամբողջությունն անմնացորդ ու անհատույց: Քո աչքերում ես գտել եմ իմ տունը.. տաք տաք, բարի բարի, հարազատ հարազատ ու հավերժ իմը: Հավերժ իմը: Նա էլ ներկայությունս անվերջ կգուրգուրի` իր թևքերի տակ տաքացնելով, և համբույրներով կսրբի մրոտված ճակատս ու հավերժ հավերժ, փափուկ փափուկ կշշնջա.

        -Ճակատդ միշտ բարձր քայլի'ր գանձս:


©Թերեզա

29.11.2012թ.
14.12.2012թ.
27.12.2012թ.

ԱՇՈՒՆ-ՍԵՐԸ

Քեզ հետ իմ աշունն այնքան տաքուկ է. 

Ուստի սիրեց նա քեզ հավանաբար: 

  Անգամ ժպտաց ինձ, ու քո գարունքն էլ 

Իրենն համարեց անգիտակացաբար: 

Իմ աշունը սիրեց քո ժպիտը, 

Քո սեգ աչքերը` մաքուր ու բարի: 

Նա քեզ համարեց իր փոքրիկ սիրտը, 

Ու թաքցրեց այնտեղ զարկը ներկայի: 

Իմ աշունն էլ առավել սիրեց քեզ, 

Քան թե կարող էր սիրել իմ սերը: 

Նա մեզ գրկեց իր թևերով անտես, 

Ու լուռ դարձրեց հավերժ իրենը: 

©Թերեզա

01.11.2012թ.

27.12.2012թ.

17 Անուն

     Երեկ տեղի ունեցավ այդքան սպասված “17 Անուն” գրքի շնորհանդեսը: Հանդիպան վայրում հավաքվել էին մի խումբ երիտասարդներ, որոնք հետաքրքրված էին գրքով, առավելապս գրքում տեղ գտած 17 անունների հետ: Հանդիպումն անցավ ջերմ մթնոլորտում: Յուրաքանչյուրն իր համար այդտեղից տարավ գեղեցիկ ակնթարթներ, նորանոր ծանոթություններ, լավագույն ակնկալիքներն ու ամենաբարի մաղթանքները: Տեղի ունեցավ քննարկում երիտասարդ ստեղծագործողների լեզվական և դրանից բխող մշակութային արժեքների մասին: Յուրաքանչյուրն արտահայտեց իր կարիքն ու ցանկությունը: Մթնոլորտը բարի էր ու ապագայի հավատով լեցուն: Շնորհավորում եմ մեզ բոլորիս, և ցնկանում, որ մեզանից յուրաքանչյուրն իր հաստատուն տեղը գտնի այս երկնքի տակ:

©Թերեզա

15.07.2013թ.

                           

 https://www.facebook.com/media/set/?set=a.597519826946634.1073741829.293249777373642&type=1

Քեզնով...

Քո դիմագծերին իմ դիմափոշին,

Հագցրել է մի պաղ խենթություն:

Դարձնում է քեզ նուրբ աշնանային

Իրենից պոկված մի ամբողջություն:

Քո մատներից իմ հոգուն հասնող

Վարդագույն ու տաք մատնահետքերը,

Իմ երազները դարձնում են հաղթող,

Սպիացնում են օրվա բոլոր վերքերը:

Ես իմ գունավոր երկինքն էի փնտրում

Քո կապտականաչ տիեզերքից դուրս,

Իսկ իմ երազը քո գիրկն էր ձգտում,

Նորից դառնալով քո ափերում լույս:

Բոլոր ճամփաները քեզ մոտ են բերում,

Քո ձեռքերն է գարունն համբուրում:

Նրանց ներսում իմ սիրտն է զարկում.

Թաքցրու նրան բոլորից թաքուն.

Պահպանիր հավերժ քո հոգու խորքում:

©Թերեզա

13.12.2012թ.

Քո գալուց...

Քո ձեռքերի մեջ իմ երազներն են,

Դրանց մասին անգիտակից մոռացել էի:

Քո բացական իմ թևերը վնասել են,

Եվ դեռ պիտի առանց դրանց էլ թռչե՞ի:

Իմ կարոտը քո այտերին գրանցել եմ,

Որն առանց քեզ այտոսկրերս էր պարուրել:

Ժպիտս քո շուրթերին խոստացել եմ.

Նրանք գիտեն քո այտերը համբուրել:

Քո գոյությամբ իմ մարմինը թևավոր,

Քո աչքերով իմ լույսերը գունավոր,

Քո երկինքը իմ երազին կարոտող,

Հավերժ քոնը, հավերժ հաղթանակող:

©Թերեզա

13.12.2012թ.