Սելինա

 Դու եկար ինչպես գարունը

Մրսելուց հետո,

Եվ ինչպես արևը`

Լուսաբացին:

Եկար ղուտուտ տալու ստամոքսս,

Որ սովոր չէր քո պես ծիծաղի:

Քո ոտքերին ամպերի

Փետուրներն են,

Իսկ այտերիդ`

Փափկամազ արփին:

Լուսաշող, լուսերես:

Քեզ նկարեց ճակատագիրը

Այնքան նրբորեն,

Որքան մանուշակի

Թերթիկներն են:

Կարծես քեզանից առաջ,

Քո գալուց առաջ էր, որ

Աստված ստեղծեց մարդուն:

Ես զգում եմ քեզ

Ինչպես իմ մաշկագույնը,

Եվ սիրում եմ քո բույրը,

Ինչպես օդը, որ թոքերումս է:

Իմ հոգու արևին

Կցվեց ևս մեկ շող,

Որ վառ է մյուսներից,

Եվ նրանց նման թանկ:

©Թերեզա

03.05.2014թ.