Պատահե՞լ է ...

           Պատահո՞ւմ է այնպես, որ սիրտդ առանց մի կտոր հաց ուտելու սոված ստամոքսին մի կուշտ տերևաթափ է անում մարմնիդ օդանցքերում ու առանց երկտողի՝ ոտքերը սրբելով քո դռան շորին, մեկնում է:
           Պատահե՞լ է այնպես, որ ներսումդ է արևը թաքցնում իր վառված ու հանգած ճառագայթները, մոխիրներ դարձրած սևացած ամպերը:
           Պատահե՞լ է այն, որ քո մտքերը քեզ դավաճանել ու մեկ այլ մարմնում են լուռ տեղավորվել:
            Եղե՞լ է այնպես, որ անգամ քո ստվերն էլ` մեկ այլ անձի մարմինն է գերադասել:
            ..Ու քո ձեռքերով ինքդ քեզ համար քո փոսն ես փորել ու նվագել ես թաղման նվագդ էլ..
            Քեզ հետ եղե՞լ է.. Ցավոք ինձ հետ էլ:



Թերեզա
24.11.2010թ