.fb {float: right; margin: 0px 0px 0px 10px; }

Պատմիր ընկերներիդ

пятница, 20 июня 2014 г.

Այդ գարուն էր



Այդ գարուն էր, որ հողս ծնեց
Ցորեններ կարմրագույն, անկենդան,
Մանուկներ` անարցունք,
Ծիրաններ` անկորիզ:
Այդ գարուն իմ երկինքն արտասվեց,
Մինչ օրս արցունքներն են որդան
Ուշաթափ իմ գրկում, թևանցուկ
Անկոտրուն երազիս:

Այդ գարուն կորցրեցի
Ծղոտե տունս պապերի,
Քունս գունավոր ու խաղաղ,
Ծիծաղներս` անցավ:
Այդ գարուն ինքս ինձ կորցրեցի,
Ու երբեք ոսոխին չեմ ների,
Որ իմ ստվերը դարձավ խելագար,
Ու կարոտս դարձավ հիշաչար:


©Թերեզա
28.04.2014թ.
1915թ.-ին

воскресенье, 15 июня 2014 г.

Սև Կակաչ



Իմ արյան մեջ բոսորագույն
Մի փշալար է բույն դրել.
Երբ ափերս պաղ մաշկագույն
Հիշողության ստվերն են գրկել:

Անփաղաքշոտ, խելակորույս,
Սրտումս, ծնունդիցս մի դար առաջ,
Բույն է դրել անարշալույս
Վարդի փշով մի սև կակաչ:

Իմ գլխաբացն ամեն գարուն
Սպիտակամաշկ խռովքի հետ,
Ձյունն է գրկում թաց կարմրագույն`
Թողնելով ինձ անսպի մի վերք:

©Թերեզա
28.04.2014թ.

1915թ.-ին

вторник, 10 июня 2014 г.

Տրտմություն


Տխուր է սիրտը, 
Երբ տարիներից տաքացած ափդ
Հանկարծ սառում է,
Երբ քո անկողնում
Այլևս թմրած
Միայն մի ծերություն է:
Երբ այտոսկրերդ ճաքած
Ժպտում են,
Իսկ սիրտն արտասվում է:
Երբ քո կյանքը հանկարծ
Կրճատվում
Ու մասնատվում է:
Տխուր է սիրտը,
Երբ անզորությունից
Դու դեռ մնում ես,
Բայց սիրտդ է անկյանք
Ճզմվում անխիղճ
Մահից աներես:
Տխուր է սիրտը,
Երբ հարյուր տարվա
Քո բախտակցից
Մնում է միայն
Անզոր կարոտը:
Երբ անզգուշորեն
Կյանքդ կորցնում
Ու դատարկվում է.
Տխուր է սիրտը:

©Թերեզա
28.03.2014թ.


вторник, 3 июня 2014 г.

Ծովի նման թաց



Նավատույցում երկու զույգ աչքեր
Արցունքոտվեցին:
Ճայը վեր թռավ, սավառնեց անթև.
Լուռ աղոթեցին:
Արդեն փոքր չէր աղջիկը գունատ,
Մեծացել էր:
Ծորում էր կյանքն աչքերից հատ-հատ.
Ծանրացել էր:
Պոկվում էր նրա կարճ շրջազգեստից
Պաղ  թախիծը:
Անբեկ կարոտը կախվել էր շուրթից,
Բանտել էր խիղճը:
Երկինքն էր միայն անկարոտ, անցավ.
Ժպտում էր վերից:
Մի վերջին  անգամ նայեցին իրար,
Գրկախառնվեցին:
Աղջիկը համբուրեց այտը արցունքոտ,
Անձայն արտասվեց:
Մայրը ժպտաց նրան կամացուկ,
Ճակատը համբուրեց:
Ափերում թողած անսպառ ափսոսանք`
Կանգնեց քարացած:
Մատները դանդաղ սահեցին անկյանք,
Շրջվեց, ժպտաց:
Նավահարթակին փաթաթված իրար
Երկու զույգ աչքեր`
Արցունքոտվեցին:
Տղան համբուրեց կիսաթաց պաղ
Աղջկա շուրթեր.
Լացին, ժպտացին:

©Թերեզա
26.03.2014թ.