Կարոտել եմ խենթ թռիչքներս...

Ուզում եմ սիրուց խենթանալ մի քիչ...

Չէ որ առանց սեր աշունս այն չէ.

Մի տեսակ արևոտ է ու անթախիծ,

Իսկ ես ուզում եմ անձրևից թրջվել:

Ուզում եմ լինել թևավոր մի սեր,

Ու գալ անձայն քո դուռը թակել:

Դու էլ վերստին կարող ես լռել,

Քո սիրտը կրկին իմ առջև փակել:

...Արևս կախվել է ուզում քո տիեզերքից,

Քո երկինքն է ուզում ջերմացնել:

Ուզում եմ լինել կարոտած թախիծ

Ու քո մտքերում ազատ թևածել:

Սիրտս ուզում է սիրտդ համբուրել,

Աչքերումս քո կերպարն արարել

Ստվերս ուզում է լույսդ պարուրել,

Ու քո ափերում կյանքս նկարել:

Ուզում եմ սիրուց այսօր խենթանալ.

Ապրեցնել լքված տան պատերի տակ

Իմ կորցրած սևաներկ կտավ

Քեզանում պահված գունավոր մի կյանք:

©Թերեզա

29.09.2011թ. 11:37