Փոշեհատիկ

Խենթ ու խելագար իմ սիրո փոշին

Քո սրտի վրա լուռ մնալու է:

Մինչ չխենթանա սիրտդ վերստին`

Իր կորուստներն անվերջ զգալու է:

Ես քո կորուստն եմ լրացնելու,

Երբ որ հասկանաս, որ ես կամ:

Որ իրականում`

Ես կամ քո սրտում, քո հոգում էլ կամ:

Այսօր ամենն էլ դատարկ է

Քո մտքի նման, որ չի ընդունում

Իմ ներկայության մասին ոչինչ էլ`

Դատարկ է, անտուն:

Այսօր դատարկ է քո օտար սերը,

Որ գրանցել էս մտքիդ տախտակին:

Քո սրտի խորքում այն ինչ եղել է`

Փոշի է դրել իմ սիրո փոշին:

Գիտե՞ս, քեզանից ոչինչ չեմ ուզում:

Դու կհասկանաս, այն ինչ որ պետք է:

Երբ կցանկանաս փարվել իմ սիրուն,

Այն ժամանակ էլ ոչինչ է կյանքն էլ,

Որ մինչ ապրել էս դու:

Քեզ համար օտար իմ աչքերի մեջ

Ողջ էությունդ ու ամբողջ եսդ

Կարող եմ հավերժ պահպանել` մինչև,

Մինչև, որ չզգամ, որ կուրությունդ

Ավելի հավերժ կարող է լինել:

Ես չեմ տխրում, հաստատ իմացիր:

Խենթ հոգիս երբեք սիրուց չի հանգչի:

Կյանքում չի դառնա նա դատարկ ու լուռ:

Կարող եմ ապրել խենթ ու վառ սիրով,

Կարող եմ հավերժ քեզ օտար դառնալ:

Ես օտարացման այդ վայրկյաններով

Չեմ լինի անսիրտ, անսեր խելագար:

Այս իմ սերը, որ փոշու նման

Քո սրտի վրա դառնալու է ստվեր`

Թող թույլ տա նա քեզ սերդ հասկանալ,

Թող թույլ տա քեզ կյանքը այս սիրել:

Սերս` որպես փոքրիկ մի փոշեհատիկ,

Քամիների դեմ թույլ ու անցողիկ`

Չունի ոչինչ, նա օտար է քեզ:

Մինչ չհասկանաս..

Իսկ մինչ այդ` ես կխենթանամ

Իմ խենթ սիրո պես`

Իմ սիրո նման,

Որն անվերջ կարող է

Կրկնվել, փոխվել,

Ու միևնույն ժամանակ և նույնը մնալ:

Այս փոշին կարող է միայն ժամանակը

Վերացնել քո սրտից:

Բայց միթե՞ դա այն է`

Ինչ ցանկանում է սիրտդ ինձանից:

©Թերեզա

12.10.2006թ.