Այս անիմաստ կիսատները դարձնում են ստրուկ իրենց շարունակությանը ու ցավեցնում
մնացյալը: Մինչ ե՞րբ պիտի շրջենք
կիսատ` առանց եսի, կյանքի, սիրո`
լոկ թրջված կիսատներով:
Այս
ամնենն արդյո՞ք քեզ կստիպի պայքարել, ապրել, գնալ վերստին:
Թե ինձանից մնա փոքր ինչ` այն կլցնեմ իմ ապրուստով: Թե չմնա ինձնից ոչինչ` պարզապես ավելի վար
կգլորվեմ ու
կդառնամ լոկ մի կորուստ` առանց եսի, կյանքի, սիրո:
27.03.2007թ.
Թերեզա
Комментариев нет:
Отправить комментарий