Թակարդ

Ինձ չեմ համարի

Ո’չ խենթ,

Ո’չ խելոք:

Ո’չ մեկը, ո’չ մյուսը

Չեմ ուզում լինել:

Ուզում եմ լինել պարզապես

Մի մարդ,

Որ ոչ ոք

Չկարողանա ինձ չհասկանալ

Ու ճիշտ չընկալել:

Հիմա խենթերն ու խելոքները

Հիմար, տգետ են,

Կամ ավելի վատ:

Անկեղծ եմ ասում`

Չեմ հասկանում ձեզ:

Ինչպես կարող եմ` այնպես եմ ապրում:

Իսկ դուք մաքուր ե՞ք ու հե՞զ:

Այս կյանքն այնպես է՞,

Ինչպես որ պետք է՞:

Հիմարություն:

Իմ խենթությունը ինձ ոտնահարեց,

Այս մարդկանց համար

Իմ կյանքը զոհեց,

Իսկ ինքն հեռացավ:

Ասա ինձ Աստված`

Էլ ինչպե՞ս ապրեմ,

Երբ ինձ դավաճանել են

Ում հանձնվել եմ:

Ներում եմ նրանց,

Բայց ինձ չեմ ներել,

Ու չեմ մոռանա`

Ինչ որ եղել է.

Դեռ չեմ մոռացել:

Բայց հաղթահարել գիտեմ դեռ`

Դեռ կարող եմ պայքարել քո դեմ

Ու ինքս իմ դեմ էլ:

.. Բայց նաև`

Ինձ չեմ համարի

Ո’չ խենթ,

Ո’չ խելոք.

Այսօր

Ո’չ մեկը, ո’չ մյուսը

Լինել չեմ կարող:

20.08.2007թ

©Թերեզա

Կիև