Սերս

Սերս տվեցի ծաղկանց.

Նրանք սեր էին խնդրել ինձանից:

Եվ նրանք թոշնեցին հանկարծ

Ու թափվեցին թերթիկները գլխիկներից:

Սերս տվեցի թռչնին:

Նա երբ շատ վեր էլ թռչեց

Դուրս չելավ իմ

Իմ այդ սերը մեծ:

Սերս տվեցի արեգակին:

Արևի շողերը մոխիր դարձան

Ու ընկան:

Եվ ես սերս տվեցի լուսնին

Ու արեգակի պես վառվեց նա:

Եվ նրան արեգակը մեր հին`

Սերս դարձրեց:

Սերս տվեցի աստղերին.

Աստղերը` վար ընկան:

Սերս տվեց երկնքին.

Երկինքը` մռայլվեց անգամ:

Սերս տվեցի ծառերին`

Նրանց տերևներն ուրիշ զգեստ հագան:

Սերս տվեցի եղանակներին.

Նրանք արագ փոխվեցին, անցան:

Սերս տվեցի վարդին.

Նա ինձ փշերով ծակեց:

Ու այդպես սերն իմ

Ամբողջ աշխարհով տարածվեց:

©Թերեզա

Օգոստոս 2001թ.