.fb {float: right; margin: 0px 0px 0px 10px; }

Պատմիր ընկերներիդ

понедельник, 25 ноября 2013 г.

Նամակ իմ միակ Կեսին...


Ես գիտեմ` շուտով փաթաթվելու են իրար կարոտից թմրած և ճթճթացող մեր վերջույթներն ու գրկախառնվելու են նրանք տաք գիշերներին: Գիտեմ, քանի որ այս աշխարհում ամեն ինչ իր կեսն ունի. ամեն կես ձգում է իրենն իրեն: Քո կեսն էլ իմ գրպանում կարոտում է քեզ ու ձգողաբար շոյում հեռավորությունը: Քեզ սիրում եմ ամեն արշալույսից մինչ մայրամուտ, մայրամուտից մինչ այգաբաց:
Թող ինձ համարեն ամենավերջինն ամենավատագույն երանգների մեջ, թող քարկոծեն անմեղները, թող ինձ կեղծավոր ժպտան, բանսարկեն իմ թիկունքում ու մասնատեն իմ եսն անխնա, բայց հավատա, քո կեսն իմ գրպանում չի դադարելու շոյել ու փոքրացնել մեր միջև եղած հեռավորությունը մինչ ամենավերջին չափումն ու մեր միավորումը, քանի որ ես հենց քո աչքերում եմ գտել աշխարհից թաքնված իմ եսն, ում խնայում ես արդեն հարյուր տարի:
Ես գիտեմ...


©Թերեզա
27(28).10.2013թ.

Комментариев нет:

Отправить комментарий