Շշուկով սիրել

Սիրում եմ քեզ հետ շշուկով խոսել։

Մասնատել վայրկյանը անթիվ օրերի։

Սիրում եմ սրտիդ մեջ արև ակոսել,

Կյանքն արձանագրել քո ականջներին։

Սիրում եմ ձյունը քո մաքրեմաքուր,

Երբ սպիտակամաշկ սիրտդ եմ շոյում։

Սիրում եմ խորունկ արբանքը հոգուդ՝

Մատնահետքերովդ երբ ինձ ես կերտում։

Սիրում եմ անչար մտքերդ լուսե,

Երբ իմ էությամբ կյանք ես արարում։

Սիրում եմ կյանքն այդ, որտեղ սավանե

Իմ երազներն ես մեկ առ մեկ հյուսում։

Սիրում եմ քեզ հետ անձայն երազել։

Երազներն այդ լուռ իրար են ձուլվում։

Սիրում եմ քեզնով կյանքը այս սիրել,

Ու քեզանով եմ սիրել սովորում։

Սիրում եմ սիրել շնչառությունդ,

Երբ բաշխվում ենք կույր գիշերների։

Սիրում եմ հսկել ողջ գիշեր քունդ,

Երբ գգվում եմ լուռ քո երազներին։

Սիրում եմ հավերժ քո ներկայությունը

Սառած ու կարմրած իմ շրթունքներին։

Միայն չեմ սիրում հեռավորությունը,

Որ մասնատում է օրը անգութ դարերի։

©Թերեզա

10(11).12.2013թ.