Ինքնադրժում

Ճակատագիր իմ, դու ծաղրում ես ինձ։

Խամաճիկի պես կյանքս ես խաղացնում։

Այն ինչ կարծել եմ ստորադաս կեղծիք,

Հիմա նույնով եմ մարմինս ծածկում։

Կյանքիս նախորդում մերժում էի ես այն,

Ինչ փախուստն էր հոր ու լացը մանկան։

Հիմա դարձրել եմ ինքս ինձ վարակ,

Հիմա ես ինձ եմ ժխտում անճարակ։

Կյանքիս հաջորդում սիրում եմ հորը,

Ու արդարացնում մեղքը եվայի։

Թե ճակատագիրն է իմ անձը կերտողը,

Ուրեմն կորցրել եմ փառքն ապագայի։

Սարդոստայնում եմ, բայց ոչ անհավատ։

Կհյուսեմ այսօր բախտն իմ անավարտ։

Թե կյանքը չուզեր բախտակցել մեզ,

Էլ ինչո՞ւ հազար կարոտից սիրտս ընտրել է քեզ։

©Թերեզա

30.11.2013թ.