Խռովք

Խռոված սիրտս չի ուզում զարկել,

Թղթերի վրա մատներով զարկվել:

Հոգուս արևը մրսում է ինքն էլ,

Ու չի խոնարհվում, չի կարող ծնկվել:

Աշունս` ինքն էլ համբույրից շիկնել,

Այտերս անփույթ սառնությամբ գրկել:

Չի ուզում լինել մայթերիդ ընկեր.

Ինքն էլ է խռով. թացից է հոգնել:

Անցյալս է ամպել, ուսերիս թիկնել,

Թախիծն է սիրտս անխռով մտել,

Նեղացած հոգիս հոգնել է ինքն էլ.

Չի կարողանում առանց սեր երկնել:

©Թերեզա 

24.11.2013թ.