Սիրտն իմ

Սիրտն իմ ես քեզ տվեցի

Որպես հիշատակ

Ու բաժանվեցին

Սրտերն անապակ:

Եվ կրկին-կրկին

Բախվեցին իրար

Լուռ թախիծն անգին

Եվ իմ կարոտը անհամար:

Ու լցվեցին աչքերը քո

Բիրտ արցունքով,

Որ մի ամբողջ երեկո

Կուտակվել էր ու թևածել քո հոգով:

Եվ ցամաքած հոգուդ ծովը

Կրկին անգամ լցվեց ավաղ:

Ու բախվեցին իմ սիրո հովը

Քո արցունքներին պաղ:

Եվ խառնվեց ահա,

Էլ չբաժանվեց

Սերս արցունքներից նրա

Ու ծովը կրկին ցամաքեց:

Եվ բաժանելով սրտերը մեր`

Արցունքով լցվեց իմ հոգին ծարավ.

-Իմ սիրտը ետ բեր`

Կրկին սիրելու համար:

©Թերեզա

08.06.2002թ.