Անդարձելի

Իմ սիրո համար քո աչքերը զուր մի թացացրու,

Որ շուրթերիդ թողած կարոտս չկենդանանա:

Միայն ձեռքերդ այսօր ցավից կապտեցրու,

Որ իմ ձեռքերը ափերումդ ստիպված չմնան:

Ինձ մի մեղադրիր, որ անկենդան է աշունս այսօր.

Այս երկարատև կարոտը այն թմրեցրել է:

Էլ չկա արցունք, չկա կարեկցող:

Իմ երազներում ես քեզ կորցրել եմ:

Իմ սիրո համար զուր մի արտասվիր`

Սիրտս անաղմուկ դուռդ գոցել է,

Երբ անցյալ գարունը` հոգնած կոպերիս,

Քո ոտնահետքերն անձայն խոցել են:

Տար քեզ հետ սփրթնած աշունն այս,

Որ քո մատներից լուռ ուշաթափվել է:

Անձրևն այդ գունատված ու թարս

Իմ համբույրերից ինքն իրեն պարտվել է:

Ես մոռացել եմ սիրուց այդ թախծել

Ու էլ չի լալիս երկինքն իմ գլխավերի

Ես քեզ ներել եմ. սովորիր ճախրել

Առանց իմ անդարձ կորցրած թևերի:

©Թերեզա

12.10.2012թ.