Քմահաճ երջանկություն

Առավոտյան նախաճաշ.

Ձվածեղ զույգ աչքի պես,

Նարնջի հյութ ու բանան`

Թողել ես

Մեր անկողնու վրա`

Որպես հրաժեշտ

Անցյալ գիշերվան,

Կամ անցյալ կյանքի:

Ինչ արած:

Վայելեմ վերջին վայկյանը

Մեր հանդիպումի

Ու դուրս գամ քո բնակարանից:

Քեզ թողնեմ լոգարանի հայելուն

Մեկ համբույր,

Ու բաց պատուհան`

Քո ննջարանում:

…Գուցե ներեմ քեզ

Ու վերադառնամ:

Դու դարձրեցիր ինձ քո միակը

Ու վճռեցիր անհետանալ.

Մարդկային արդարություն,

Որ դարձել է սարդոստայն,

Ու կուլ է տալու 

Իր անձը միայն:

Դու դարձրեցիր ինձ անսանձ, մեղավոր,

Ու թույլ տվեցիր քեզ սիրել:

Ես քեզ դարձրեցի ստվերս թևավոր

Եվ մոլորեցի կարոտներս անթև:

Այժմ էլ չկա ո'չ կարոտ, ո'չ ցավ:

Չկա անգամ դողացող թախիծ,

Միայն գունազարդ մի որմնանկար,

Որ հեռանալիս նկարեցի:

Քո պատերին ստորագրությունս,

Ու քո այտերին` համբույրներս.

Հեռացել եմ ես`թողնելով տունս

Քո բարձին թողնելով երազներս:

Դու ինքդ դարձրեցիր ինձ քո միակը

Ու վճռեցիր մի օր հեռանալ:

Ես թևավոր եմ, ինձ քո վանդակը

Անկարող էր տաք տունս դառնալ:

Հիմա քո գրկում փոքրամարմին,

Ժպտերես աշունն է անձրևում:

Ու ես էլ չկամ սառած քո կողքին.

Առանց ինձ եք այսօր արբելու:

© Թերեզա 

30.11.2008թ. (01.12.2008թ.) 10.10.2012թ