Սիրառատ

Ծորում է կյանքը 

Հատ-հատ, կաթ- կաթ:

Օրը լուռ սրբում է 

Երկնքի արցունքները:

Ես քեզ գտնում եմ

Անընդհատ, անթարթ

Իմ ակունքներում էլ

Քո կորցրած ստվերը:

Հոգիս անդուռ է,

Ցավերս է զսպում,

Քեզ գուրգուրելու 

Անհագ ցասումը:

Ես իմ սկիզբն եմ 

Կորցնում-գտնում.

Քեզանով զատած

Անցյալն ու այսօրը:

Ծորում է կարոտը

Համբուրում այտերը,

Իմ ամբողջական

Ու կիսատ թախծի:

Այդ պաղ մաշկահոտը

Կցում է քո դերը

Իմ հավերժական

Սեր նախածանցին։

16.05.2015թ.

©Թերեզա