Ուշաթափ խտուտիկ

Ես մի ճաղատ խելագարված,

Իսկ դու տակառն իմ բարձունքի:

Մեր ձեռքերով բախտը բռնած

Տանում ենք դավաճանող կեղծ

Ժպիտներն անտուն հարազատի:

Վերջին կարոտս հոգի առած

Ման ենք տալիս կյանքն ու բախտը

Ես քո ուսին անհոգ թիկնած,

Դու իմ սրտից կախված միակ

Ամենավերջին խենթ հավատը:

Տանում ենք լուռ, անփոխադարձ

Խենթությունից կարմրած օրեր,

Շիկնած այտիդ խելագարված

Շարունակությունն անշնորհակալ,

Ու թանկ դարձած խենթություններ:

Այն ենք տանում, ինչ շահել ենք,

Ինչ տվել է կյանքն այս արբած:

Բարեկամներ, ընկեր չունենք.

Մեր կյանքի մեջ ինչպես շուրջը

Աշունն է տերևաթափ ուշաթափված:

©Թերեզա 

08.11.2013թ.