Միամտաբար

Թե ջերմորեն,  գարնան մի օր, այտերը քո

Կաթիլները անձրևների համբուրեն,

Ու լոկ ստվերս զգաս այդ երեկո

Իր թացության փոխարեն,

Ապա դա ես եմ քեզ համբուրելու,

Ես`թաքնված անձրևներում:

Թե արևը քեզ պարուրի` ձմռան ցրտին,

Թե ձյուները քեզ փաթաթվեն` դու վերստին

Գրկախառնվես այդ ձյուներին ու չմրսես,

Այլև միայն արևը զգաս իմ աչքերի,

Միայն փարվես այդ ձյուների մաքրությունին,

Սպիտակի մեջ թե քեզ գտնես,

Ուրեմն` ինձ կհաջողվի`

Խառնել իրար,

Ու իմ սիրում ամբողջովին

Քեզ նվիրել` օրում վաղվա:

Թե որ հանկարծ մի կարոտ զգաս`

Շուրջդ նայիր ու կտեսնես

Տերևներում,արևներում,տխրության մեջ…

…Ամբողջի մեջ

Ինձ որ փնտրես ու նկատես…

Թե որ փնտրես` կնկատես,

Ու լուռ կզգաս

Հոգուդ խորքում այդ օրվանից,

Որ այլևս է’լ չես փախչի դու ինձանից:

                       

18.03.2006թ

Թերեզա