Կհանդիպենք...

Կհանդիպենք այն ժամանակ ,

Երբ ձյունն իր սպիտակ փաթիլներով

Անցյալ արցունքը կսրբի:

Երբ ապագան` այդ ձյան նման,

Մաքուր ու ճիշտ կլինի

Ու էլ երբեք մեզ չի խաբի:

Կհանդիպենք, երբ միտքը քո`

Ինձ կսկսի հասկանալ,

Ու էլ սրտի խաբեությամբ չի խաբնվի:

Կհանդիպենք,երբ կսկսես գնահատել

Ժամանակը էլ ավելի,

Ու կզգաս, որ առանց հարցնելու այն վազում է,

Ու կշտապես բռնել նրան.

Ասա թե ուշ չլինի:

Ձյունը գալիս է անժամանակ

Առանց հարցի

-Արդյո՞ք ունենք մենք տաքություն`

Դիմանալու նրա ցրտին:

Կհանդիպենք այն ժամանակ

Երբ այդ ձյունը կբղավի ու չի լռի

Իր սառնության ու իր …այցի մասին:

Հուսով եմ,որ երբևիցե կհանդիպենք:

Բայց այս ձյունը դեռ չի գալիս ու չի վազում:

Ձմեռվա պես այս աշունն էլ,

Թե թավալվի այդ ձյուներում,

Ու թե մաքրի էությունն իր,

Ու դիմանա յուր սեփական մաքրությունում`

Ուրեմն կհանդիպենք այդ ժամանակ,

Բայց առանց քո հոգու ձյան ներկայության,

Սակայն հենց այդ մաքրության մեջ:

©Թերեզա

11.11.2005թ