Քեզնով...

Քո դիմագծերին իմ դիմափոշին,

Հագցրել է մի պաղ խենթություն:

Դարձնում է քեզ նուրբ աշնանային

Իրենից պոկված մի ամբողջություն:

Քո մատներից իմ հոգուն հասնող

Վարդագույն ու տաք մատնահետքերը,

Իմ երազները դարձնում են հաղթող,

Սպիացնում են օրվա բոլոր վերքերը:

Ես իմ գունավոր երկինքն էի փնտրում

Քո կապտականաչ տիեզերքից դուրս,

Իսկ իմ երազը քո գիրկն էր ձգտում,

Նորից դառնալով քո ափերում լույս:

Բոլոր ճամփաները քեզ մոտ են բերում,

Քո ձեռքերն է գարունն համբուրում:

Նրանց ներսում իմ սիրտն է զարկում.

Թաքցրու նրան բոլորից թաքուն.

Պահպանիր հավերժ քո հոգու խորքում:

©Թերեզա

13.12.2012թ.