ԱՇՈՒՆ-ՍԵՐԸ

Քեզ հետ իմ աշունն այնքան տաքուկ է. 

Ուստի սիրեց նա քեզ հավանաբար: 

  Անգամ ժպտաց ինձ, ու քո գարունքն էլ 

Իրենն համարեց անգիտակացաբար: 

Իմ աշունը սիրեց քո ժպիտը, 

Քո սեգ աչքերը` մաքուր ու բարի: 

Նա քեզ համարեց իր փոքրիկ սիրտը, 

Ու թաքցրեց այնտեղ զարկը ներկայի: 

Իմ աշունն էլ առավել սիրեց քեզ, 

Քան թե կարող էր սիրել իմ սերը: 

Նա մեզ գրկեց իր թևերով անտես, 

Ու լուռ դարձրեց հավերժ իրենը: 

©Թերեզա

01.11.2012թ.

27.12.2012թ.