Ներման դռներից ներս

Այսօրվա իմ սխալները ներիր ինձ,
Ես անմարմին իմ քայլերւմ
Քեզ մեղադրել էլ չեմ փորձի.
Քեզ ես նորից եմ ներում:
Իմ այս սրտից մի մեծ ամբողջություն
Քո առջև անմիտ դարձել է ներում:
Իմ սխալները խեղդում են հոգիս.
Քեզ սխալ դարձրած միշտ մեղադրում եմ,
Սակայն վերստին`
Իմ անլուրջ սերը ես անտեսում եմ:
Կփորձեմ քամին հոգուդ լռեցնել,
Բայց թե չլռի`
Ես նրան կարող եմ իմ քամում փնտրել,
Կամ էլ նրանում անհետ մոլորել
Քո փախուստները ու օրը վաղվա:
Սիրելիս, թե որ կարող ես`
Ներիր իմ սերը:
Այն այնքան օտար
Ու այնքան սառն է,
Որ ինքս ինձ էլ երբեմն նաև
Չեմ փորձում ժխտել
Ու չեմ նկատում իմ սխալները:
Ես պարզապես
Գինարբուքից շատ հոգնել եմ:
Արբեցումից սիրո, հոգու
Գինովցել եմ:
Էլ չեմ ուզում այսպես ապրել.
Ինքս ինձ էլ անտեսել եմ:
Ու միմիայն նոր եմ փնտրել,
Գտել իմ սուտը:
Զատել նրան իմ կյանքերից,
Զատել նրան ինքս ինձանից:
Ծխախոտից մոլորվել եմ:
Այս փոշեացած իմ հոգին էլ
Արբեցումի վերջին իմ պնակով
Քո կենացն եմ բարձրացրել:
Ներիր, ներիր, որ այս թասն եմ ուշացրել:
Բայց կփորձեմ
Էլ չհարբել ու չծխել..
Ամենից շատ, ամենից շուտ
Ինքներս մեզ պիտի ներենք,
Որ ներումներ լսելը մեր
Այսօր ևեթ էլ չուշացնենք:


Թերեզա
(28)29.01.2007թ.