Կձևանամ խուլ ու համր,
Կապաքինվի սրտիս զարկը,
Կմոռանամ բույրն ու համը,
Կհագնեմ անզգամի դիմակը:
Զառանցանքից պոկված
Անշնորհակալ թախիծ,
Քեզ խնդրեցի հեռանալ
Ու թաքնվել ինձանից:
Ումպ-ումպ կարոտս է կրծում
Կոկորդախառը կսկիծ.
Ես իմ եսին եմ խեղդում,
Որ չխռովես ինձանից:
Ոնց ծնվել եմ մի սառը օր,
Նույն ցուրտն եմ կրում սրտիս:
Թող դառնամ լույս մենավոր,
Որ տաքացնում է հոգիս:
Թե գնամ, ինձնից քեզ կմնա
Իմ լույսն ու շողքը պաղած:
Միայն ուզում էի դառնալ
Կին, Մայր ու Սեր առ Աստված:
©Թերեզա
24.10.2015թ.
Комментариев нет:
Отправить комментарий